Angst voor de tandarts

Elk jaar moet het toch echt een keertje: een bezoek brengen aan de tandarts. Nog steeds is het niet een van mijn grootste hobbies met als gevolg dat ik het maken van een afspraak altijd te lang uitstel. Maar vanochtend ben ik geweest en ook dit keer heb ik de afspraak overleefd (zij het ternauwernood… ok dat is wat overdreven).

Vroeger vond ik het helemaal niet erg om naar de tandarts te gaan. Niet zo gek, ik had ook nooit iets, dus ik was altijd in 5 minuten klaar. Dit was voordat ik een slotjesbeugel kreeg en daarna begon de ellende. Ik was te laks met poetsen, dus elke controle deed zeer. En sinds de slotjesbeugel verschenen er ook een paar gaatjes. Van die gaatjes heb ik nog steeds af en toe last, vooral omdat een van de kiezen de eerste keer niet goed gevuld was en opnieuw uitgeboord moest worden na een jaar.

Sinds al deze perikelen ben ik niet zo’n fan meer van de tandarts. Toen ik vorige week dan ook las dat iemand iets aan het uitvinden is tegen het geluid van de tandartsboor, leek me dat echt een uitkomst. Helaas was die uitvinding vandaag nog niet klaar, dus bij het tandsteen verwijderen, kromden mijn vingers zich bij het horen van die hoog piepende instrumenten. Gelukkig ben ik er nu weer voor 9 maanden vanaf en wie weet bestaat tegen die tijd de anti-tandartsboor geluidsgolf wel.